Halı ve battaniyenin ne farkı var? Sonuçta ikisi de dokunmuş kumaş parçaları. Birinin üstüne basıyoruz öbürünü ise üstümüze örtüyoruz. Hayatta böyledir bazen, esas mesele battaniye mi yoksa halı mı olduğumuzu fark edip buna göre yaşamaktır. Yaşam hakkında nasihat verir gibi dururken anlamsız şeyler yazmayı hep çok sevmişimdir ama ne yazık ki sık sık yapamıyorum. Belki de o yüzden zevkli geliyordur. Sürekli yapsaydım o kadar zevkli olmazdı sanırım. Sevdiğimiz işleri ne kadar çok yaparsak o kadar az sever hale geliyoruz. Siz hiç bir sakızı sonuna kadar çiğnediniz mi? Tadının tükenmesinden bahsetmiyorum. Hiç bir sakızı uzun süre çiğnediniz mi? Neler olacağı hakkında kısa bir özet geçeyim. Önce tadı kaybolur, sakızın tatsız gövdesini çiğnemeye devam edersiniz. Sonra sakızın bütünlüğünün bozulmaya başladığını fark edersiniz. Dişleriniz sakızı daha kolay kesmeye başlar. İşte bu noktada durmanız lazım zira bundan sonraki olaylar bir anda olur. Birden sakızın tadı değişir ve ağzınızın her tarafına yapışır. Nereden biliyorum? Çünkü denedim. (Kaliteli sakızlarda bu süreç 5-10 kat daha uzun oluyor bu arada.) Maalesef ki sakızların ömrü hakkında bu kadar bilgi sahibi olmak övünülecek bir şey değil. Neyse demeye çalıştığım şey hobiler de sakıza benziyor. Sevdiğiniz bir işi yeterince uzun süre yaparsanız önce zevksiz hale geliyor daha sonra da acı vermeye başlıyor. İnsanların en büyük sorunlarından birisi de bu bence. Alışıyoruz, duyarsızlaşıyoruz. Mutlu olmak için sürekli yeni şeyler bulmamız gerekiyor. Yok yav bu kötü bir şey değil aslında, sıkıldığımız için gelişiyoruz. Sıkıldığımız için sürekli yeni şeyler üretiyoruz. Mesela ben sıkıldığım için yazı yazıyorum. (Amacım okuyanların da sıkılması, ama sıkılınca erkenden okumayı bırakıyorlar. Ona ne yapacağımı henüz bulamadım. Fikri olan bana iletirse sevinirim.) Sonuç olarak yaratıcılığın benzini can sıkıntısıdır. Bununla yolculuk da yapabilirsiniz, ev de kundaklayabilirsiniz.
