Öncelikle iyi günler,
Geçen gün buraya yazacak konu düşündüm ama aklıma bir şey gelmedi. Sonra düşündüm acaba yazabileceğim her şeyi yazdığım için mi aklıma bir şey gelmedi yoksa uzun süredir yazmadığım için mi? Eski yazdıklarıma baktım biraz çoğunu unutmuşum, okuyunca hoşuma gitti, espriler falan komik geldi. İnsanın kendi esprisine gülmesi bence çok doğal bir durum (ama yaparken komik olmuyo o kadar, unutup da sonra birisi söyleyince veya bir yerde okuyunca komik oluyo). Neyse aklıma konu geldi bir tane, "Ağrı kesiciler neremizin ağrıdığını nereden biliyor?" google'a yazarsanız karşınıza, ağrı kesiciler sefil moleküllerdir, hiçbir şeyden haberleri yoktur, vücuttaki tüm ağrıları keserler, yok COX enzimi yok μ-opioid reseptörü falan gibi birtakım şeyler karşınıza çıkacaktır. Onlar da güzel hipotezler ama burayı okuyorsanız rrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr (pardon R harfinin üzeri tozlanmış da onu silerken oldu.) muhtemelen sıkıcı gerçeklerin peşinde değilsiniz. Ağrı kesiciler neremizin ağrıdığını biliyor ve bu bilgiyi gidip o ağrıyı kesmek için kullanıyor. Buradaki esas soru "nasıl biliyor" değil "niye biliyor"
Ağrı kesiciler neremizin ağrıdığını niye biliyor? Nedeni bize olan sevileri mi yoksa ağrımıza olan nefretleri mi? Tam araştırmadım ama nefret ve korkunun insanları harekete geçirme konusunda sevgiye kıyasla daha etkili olduğunu düşünüyorum. Dolayısıyla bence ikinci seçenek daha doğru. Bu arada Ağrılarımız da bizim bir parçamız mı acaba? Elimiz, kolumuz, beynimiz, böbreğimiz bizim bir parçamızsa; Hücrelerimiz, kaslarımız, sinirlerimiz, lökositlerimiz bizim bir parçamızsa o zaman duygularımız, düşüncelerimiz, umutlarımız, korkularımız ve ağrımız da bizim bir parçamız değil midir? Ağrı kesiciler bizim ağrılarımızdan nefret etmek ile bizim bir parçamızdan da nefret ediyor değiller mi? Bir şeyden nefret ederek ona iyilik yapmak mümkün demek ki. Bunun tam tersi de geçerlidir diyebilir miyiz? sevmenin kötülük olduğu zamanlar olabilir mi? Ağrı kesicilerin ağrımıza olan nefretini bütüncül olarak algılarsak yanlış anlamış oluruz ve yaptıkları iyilikten mahrum kalabiliriz ya da bazı insanların sadece ufak bir parçamıza olan sevgisini de bütüncül düşünürsek bize verdikleri zararı anlamayabiliriz belki de.
Neyse yav çok uzun olmasın öyle olunca okunmuyor, ikinci bölümde devam ederiz.
