Neden böbrek?

Nefronlar nöronlar tarafından sürekli ezilmişlerdir. Hak ettikleri değeri onlara göstermiyoruz. Nöronlar gibi nefronlar da bölünemeyecek kadar kompleks hücrelerdir, yeniden oluşamaz ölen nefronlar. Ayrıca tek böbreğin bize yetmesine rağmen iki böbreğimiz var çünkü her zaman önemli olanlar yedeklenir. Ayrıca beyinden çıkan emirler ilk başta bozuktur. Beyinciğe uğrayıp düzenlenmesi gerekir. Böbrekler için böyle bir gereklilik yoktur. Kendi işini kendi yapar. Aslında bir sürü nedeni var. Peki neden beyin daha önemli bir organ gibi geliyor bize? Çünkü beynimiz bize sanki bir şeyleri değiştirebilirmişiz gibi sanmamızı sağlıyor. Hoş değil tabii ki bu durum. Aslında bir durumun hoş olup olmaması bakış açısından çok etkileniyor. Tavuk döner de tavuklar için hiç hoş bir durum değil. O zaman her şey iyidir diyebiliriz ya da aynı şekilde her şey kötüdür de diyebiliriz. Yani bir olayın iyi ya da kötü olduğu konusunda yorum yapmak tamamen lüzumsuzdur. (Bir olayı kendi bakış açınıza göre değerlendirmek ile onu iyi ve kötü olarak yaftalamak ayrı şeyler bu arada.) Tekrar o zaman iyi ya da kötü yoktur sadece eylemler vardır da diyebiliriz. Bir arkadaş demişti böyle bir şeyi aslında mantıklı da gibi. Hepsini dememişti de birazını demişti ama ne kadarını ben uydurdum ne kadarını o dedi hatırlamıyorum. Zaman geçtikçe bazı sınırlar belirsizleşiyor biraz öte yandan bazı sınırlar da bir o kadar keskinleşiyor ama önemli olan bu değil, önemli olan nefes alıp vermeye devam etmek.(Bu arada Tüm hayati işlevlerimiz otomatik iken nefes almak neden kontrol edilebilir? Diyaframın bu asiliği nereden geliyor? Neden otonom sinir sistemine karşı çıkmış?)