10.) Hata yapmak.
Merakla devamını beklediğiniz bu yazı dizisinin son yazısıyla karşınızdayım.Hayır hayır silin gözünüzdeki yaşları bugün üzülme günü değildir. Bugün kutlama yapmalıyız, hadi bağırın çağırın ve sevincinizi haykırın ben de bu arada daha abartısız yazı girişleri hakkında çalışıyım. Neyse...
Yaklaşık 4000 yıldır aramızda olan bilgisayarların yaşantımıza verdiği ama bizim tam fark edemediğimiz zararları burada açıklamaya çalışacağım.(Amacım bu ama eğer bu blogtaki başka yazıları da okuduysanız bir yazının amacından sapabileceğinin farkına varmışsınızdır. Neyse ilk parantezi daha fazla uzatmayım.) Bilgisayarlar bizi çok önemli bir konuda kandırıyorlar. Hata yapma konusunda. Peki nasıl oluyor bu? Bilgisayarda yazı yazarken, oyun oynarken falan herhangi bir yanlış yaptığımızda bilgisayar bu yanlışı geride iz bırakmayacak şekilde düzeltme imkanı sağlıyor. Lisede yıllık ödev yaparken hoca eğer elinizle yazın dediyse yaptığınız tek bir hata tüm kağıdın boşa gitmesine neden olurdu oysa bilgisayarda bir yazım yanlışı yapınca hemen düzeltme imkanımız var. Bölüm sonu canavarı kafanıza varil mi fırlattı? Hemen bir önceki saveden devam edin sanki hiçbir şey olmamış gibi. Buradaki sorunu anlayabiliyorsunuz değil mi? Bilgisayarlar bize hatalarımızın iz bırakacağını unutturdu. Yeni nesil gerçek hayatta ctrl z tuşunun olmadığını fark ettiğinde çok geç olacak. Peki bundan nasıl kurtulacağız? Benim de pek bir fikrim yok ama gecenin insana hatalarını hatırlatma gibi bir ek özelliği var. Geceleyin biraz düşününce üzülmek hiç de zor değil. Neyse bu on adımı da gerçekleştirirseniz hayatınıza felsefeci olarak devam edebilirsiniz. Okuyanlardan(ki olduklarından da emin değilim) geri bildirim beklemek biraz fazla iyimserlik olacağından ben bu rehberin en süper felsefeci rehberi olduğunu düşünerek uyuyacağım. Esas mesele bu değil zaten. Bu arada bilgisayarlar 4000 yıldır aramızda derken abaküsü de hesaba kattım. Sonuçta bilgisayarın atası abaküstür ve hakkını yemek doğru olmaz. İstanbul 80 yıldır bizim demiyoruz 600 yıldır bizim diyoruz. Onun gibi bu da.
Merakla devamını beklediğiniz bu yazı dizisinin son yazısıyla karşınızdayım.Hayır hayır silin gözünüzdeki yaşları bugün üzülme günü değildir. Bugün kutlama yapmalıyız, hadi bağırın çağırın ve sevincinizi haykırın ben de bu arada daha abartısız yazı girişleri hakkında çalışıyım. Neyse...
Yaklaşık 4000 yıldır aramızda olan bilgisayarların yaşantımıza verdiği ama bizim tam fark edemediğimiz zararları burada açıklamaya çalışacağım.(Amacım bu ama eğer bu blogtaki başka yazıları da okuduysanız bir yazının amacından sapabileceğinin farkına varmışsınızdır. Neyse ilk parantezi daha fazla uzatmayım.) Bilgisayarlar bizi çok önemli bir konuda kandırıyorlar. Hata yapma konusunda. Peki nasıl oluyor bu? Bilgisayarda yazı yazarken, oyun oynarken falan herhangi bir yanlış yaptığımızda bilgisayar bu yanlışı geride iz bırakmayacak şekilde düzeltme imkanı sağlıyor. Lisede yıllık ödev yaparken hoca eğer elinizle yazın dediyse yaptığınız tek bir hata tüm kağıdın boşa gitmesine neden olurdu oysa bilgisayarda bir yazım yanlışı yapınca hemen düzeltme imkanımız var. Bölüm sonu canavarı kafanıza varil mi fırlattı? Hemen bir önceki saveden devam edin sanki hiçbir şey olmamış gibi. Buradaki sorunu anlayabiliyorsunuz değil mi? Bilgisayarlar bize hatalarımızın iz bırakacağını unutturdu. Yeni nesil gerçek hayatta ctrl z tuşunun olmadığını fark ettiğinde çok geç olacak. Peki bundan nasıl kurtulacağız? Benim de pek bir fikrim yok ama gecenin insana hatalarını hatırlatma gibi bir ek özelliği var. Geceleyin biraz düşününce üzülmek hiç de zor değil. Neyse bu on adımı da gerçekleştirirseniz hayatınıza felsefeci olarak devam edebilirsiniz. Okuyanlardan(ki olduklarından da emin değilim) geri bildirim beklemek biraz fazla iyimserlik olacağından ben bu rehberin en süper felsefeci rehberi olduğunu düşünerek uyuyacağım. Esas mesele bu değil zaten. Bu arada bilgisayarlar 4000 yıldır aramızda derken abaküsü de hesaba kattım. Sonuçta bilgisayarın atası abaküstür ve hakkını yemek doğru olmaz. İstanbul 80 yıldır bizim demiyoruz 600 yıldır bizim diyoruz. Onun gibi bu da.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder