6.) Unutmak
Eğer çok iyi felsefeci ya da felsefe olmak istiyorsanız unutmayı öğrenmelisiniz. Aslında bu yazı dizisinin başında belirtmem gereken bir şey vardı ama şimdi aklıma geldi şimdi yazıyım artık napalım. Felsefe yapılmaz olunur. Mesela "Ben felsefe oldum. Ahmet felsefe oldu." gibi.(Sensin saçma.) (Bir önceki cümleyi okuyup çok saçmaymış diye düşüneceğinizi düşünüp parantezi ona göre yazdım. Sonra bu yaptığımı belirtmek istedim çünkü bu yazı kendi kendine uzamayacak benim bir şeyler yazıp doldurmam gerekiyor.) Peki neden bu yazıyı doldurmaya çalışıyorum; Neden parantez sanki hiç koymamışım gibi yazmaya devam ettim! Neden noktalama, işaretlerini gelişigüzel dağıtıyorum? (Bozuk saat bile günde 2 kez doğruyu gösterir ya işte o yüzden tuttu bu noktalama işareti de( Niye açıkladım[ nedeni yok. Yani varda be n açık lamaya üşendim.. 6. maddeye ne yazacağımı unutmasaydım bunlar olmayacaktı ama hayat böyle yapacak bir şey yok. Yapacak bir şey yok deyince determinist mi oluyoz ki? Neyse konumuza dönelim. Hayattan zevk almanın püf noktası unutmaktan geçer. Bir örnekle açıklayalım; şimdi yemek yesem bundan zevk alırım. Şimdi kitap okusam da zevk alırım. Yarın aynı yemeği yesem zevk alırım. 1-2 hafta sonra aynı kitabı okusam pek zevkli olmaz. Niye? Çünkü vücudumuz unutkandır, yediğimiz yemek sindirilir gider, aynı şekilde depolanmaz ama beynimiz böyle işlemez okuduğumuz kitap yemek gibi bir sindirime uğramaz aynı şekilde kaydedilir beynimize bu yüzden aynı kitabı okumak sıkıcı olurken aynı yemeği yemek olmaz. Demek ki yalan söyledim hayattan zevk almanın püf noktası unutmak değil değişmekmiş. Eğer bir şey aynı kalırsa sıkıcı olur ve sıkıcı olan şeyler patlar. Mesela yıldızlar patlar çünkü sıkıcılar. Dünya patlamaz çünkü önceden dinozorlar falan vardı şimdi insanlar falan var yani değişiyor o yüzden patlamaz. Eğer patlamak istemiyorsanız değişin. Yazıda bir şey unuttum gibi ya da bir şey fazla tam bilemedim bulan olursa ve söylerse sevinirim.
Eğer çok iyi felsefeci ya da felsefe olmak istiyorsanız unutmayı öğrenmelisiniz. Aslında bu yazı dizisinin başında belirtmem gereken bir şey vardı ama şimdi aklıma geldi şimdi yazıyım artık napalım. Felsefe yapılmaz olunur. Mesela "Ben felsefe oldum. Ahmet felsefe oldu." gibi.(Sensin saçma.) (Bir önceki cümleyi okuyup çok saçmaymış diye düşüneceğinizi düşünüp parantezi ona göre yazdım. Sonra bu yaptığımı belirtmek istedim çünkü bu yazı kendi kendine uzamayacak benim bir şeyler yazıp doldurmam gerekiyor.) Peki neden bu yazıyı doldurmaya çalışıyorum; Neden parantez sanki hiç koymamışım gibi yazmaya devam ettim! Neden noktalama, işaretlerini gelişigüzel dağıtıyorum? (Bozuk saat bile günde 2 kez doğruyu gösterir ya işte o yüzden tuttu bu noktalama işareti de( Niye açıkladım[ nedeni yok. Yani varda be n açık lamaya üşendim.. 6. maddeye ne yazacağımı unutmasaydım bunlar olmayacaktı ama hayat böyle yapacak bir şey yok. Yapacak bir şey yok deyince determinist mi oluyoz ki? Neyse konumuza dönelim. Hayattan zevk almanın püf noktası unutmaktan geçer. Bir örnekle açıklayalım; şimdi yemek yesem bundan zevk alırım. Şimdi kitap okusam da zevk alırım. Yarın aynı yemeği yesem zevk alırım. 1-2 hafta sonra aynı kitabı okusam pek zevkli olmaz. Niye? Çünkü vücudumuz unutkandır, yediğimiz yemek sindirilir gider, aynı şekilde depolanmaz ama beynimiz böyle işlemez okuduğumuz kitap yemek gibi bir sindirime uğramaz aynı şekilde kaydedilir beynimize bu yüzden aynı kitabı okumak sıkıcı olurken aynı yemeği yemek olmaz. Demek ki yalan söyledim hayattan zevk almanın püf noktası unutmak değil değişmekmiş. Eğer bir şey aynı kalırsa sıkıcı olur ve sıkıcı olan şeyler patlar. Mesela yıldızlar patlar çünkü sıkıcılar. Dünya patlamaz çünkü önceden dinozorlar falan vardı şimdi insanlar falan var yani değişiyor o yüzden patlamaz. Eğer patlamak istemiyorsanız değişin. Yazıda bir şey unuttum gibi ya da bir şey fazla tam bilemedim bulan olursa ve söylerse sevinirim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder