Kırlent

Bu yazı kırlentlerle alakalı olmayacak. O zaman niye başlığı böyle koydum ki? Bunun çok da önemli olmaması lazım çünkü hayatta göründüğü gibi olmayan tek şey bu yazı değil eğer birazcık düşünürseniz en azından 8 örnek bulabileceğinize inanıyorum. (O değil de göründüğü gibi olmayan tek şey bu yazı olsaydı ne süper olurdu. İnsanlığı bir adım öteye taşımış olurdum. Güzel olurmuş aslında.) Peki şimdi hangi konudan bahsetmem gerekiyor? Genelde yazarken başlığın beni yönlendirmesine izin verirdim ama bu yazıya başlığa bağlı kalmamak üzere başladım ve böyle sürdürmeyi planlıyorum. İnsan birtakım nesneler, kavramlar, kişiler tarafından yönlendirilmediği zaman hareket etme arzusunu kaybediyor sanırım. Belki insanlık da burada başlıyordur. Seni itecek bir kuvvet kalmadığı zaman, tüm isteğini kaybettiğin zaman bile ilerlemeye çalışmaktır insan olmanın esprisi. (Espri aslında Fransızca esprit kelimesinden dilimize girmiş ve öz, ruh, esas gibi manalara geliyormuş. Facebook'ta mı okuduydum biri mi söylediydi unuttum ama.) Tabii ki aklınıza "Alt tarafı internette yazı yazıyon. Biraz abartmadın mı? İnsanlıkmışda yok ilerlemeymiş de" gibi cümleler gelebilir. Baştan söyleyim oradaki "da" ayrı olacak onu bi kere düzeltin. Daha sonra... ben niye size cevap vermeye çalışıyorum ki zaten? Okuyucular önemlidir tamam ama sınırlar da önemlidir. Kanser hücresi ve normal hücrenin farkı sınırlara olan saygılarındadır. Sınırlar önemli. Ayrıca sanıyorum ki sınırlar hakkında bir adet yazı vardı burada bir yerlerde ona bakabilirsiniz. Bu konuyu da açıklığa kavuşturduğumuza göre devam edebiliriz. Yazıların uzunluğunu ayarlama konusunda da bir miktar sıkıntı yaşıyorum. Mesela bu uzunluk iyi mi? Yoksa "Şöyle 1000 sayfa yazsan da okusak" mı diyorsunuz? (Eğer diyorsanız sevinirim bu arada.) Kısaca toparlamak gerekirse şey aslında toparlamasak daha iyi olacak gibi zira yazarken daldan dala atlamışım. Evet bazı şeyler dağınık kalmalı çünkü düzenlemek yok etmenin farklı bir yolundan başka bir şey değildir.